نیاید روزی

هر بار که به درس های استاد گوش می دم ، هر بار که از دریای رحمت الهی نوشانوش و مست میشم ، هربار که در درگاه الهی حرف می زنم و هیچ دعایی ندارم ، در هر لحظه که خود را می بینم و جز ادای دین و سراپا آماده جان فشانی در راه استاد چیزی نمی بینم و با نگاهی به دیروز خویش ..... و چقدر گمگشته بودم و تشنه . . .

با خود می اندیشم ، سبد سبد عشق و عرفان جاری در عرفان کیهانی را مگر می شود انسانی ببیند و فریاد شعف نزند . با خود در اندیشه ام استاد مهربانمان که اتمام حجت ها کرده است و این بار کمیته بی نوایی هم نیست که کاسه ها را در سرشان بشکنیم . تنها پیام وکیل محترمی می ماند که خویش و دوستان شاهد بودیم سال گذشته که استاد از تهمت ها مبرا گشتند و آزاد چه کلام سخیفی بر زبان جاری ساخت و آنجا واقعا سکوت کردیم.

سکوت  به جهت چه صلاحی ؟ واسه چه افرادی تا با فرصت بهتر به هدف خودشان برسند ؟

یاران خوب عرفان الهی  کجائید؟ ....

  نگاهی به تقویمتان بیاندازید. 

مراجعه کنندگان این وبلاگ از خارج کشور تعداد بیشتری هستند تا داخل . شما ها از بهر چه صدای جویبار را به گوش همه تشنگان و در راه ماندگان عالم نمی رسانید؟.

فریاد  یاران حلقه گوش کیهان را کر خواهد کرد . 

و نیاید روزی که تار مویی از افتخار بشریت کسر شود . . نیاید ... نیاید...

ای شیطان و شیطانیان با شما هستم . . .