آسیب شناسی داخلی مجموعه عرفان حلقه –
عرفان کیهانی
چند سالی است که مجموعه عرفان حلقه آماج انواع تهاجمات و
اتهامات قرار گرفته است. مخالفان این جریان بارها پا را از حد نقد اندیشه فراتر
گذاشته، هر آنچه خواسته اند به هم بافته و در خیال خود هر قبایی را به تن عرفان
حلقه پوشانده اند. صاحب این قلم از جمله صدها هزار انسانی است که به جای کفایت
کردن به شایعات اینترنتی، اندیشه های ارائه شده از سوی استاد محمد علی طاهری را در
زندگی خود به کار بسته، آثار آن را در کوتاه مدت، میان مدت و دراز مدت دیده، و
اکنون معرفی این اندیشه به همنوعان جستجوگر را وظیفه خود می داند.
شدت اتهامات و انتقادات غیر اخلاقی وارد شده به عرفان حلقه
موجب شده است تا ما همواره در مقام دفاع و رفع اتهام از مجموعه خود برآییم. حال
آنکه هر مجموعه ای از انسان ها دارای ایراداتی واقعی هم هست که ب تفاوتی نسبت به
این ایرادها و نقاط ضعف می تواند در بزنگاه ها و نقاط حساس بسیار گران تمام شود.
صحبت از مشکلات این مجموعه کار دشواری است. در مجموعه عرفان حلقه افراد بسیاری
بدون چشم داشت، وقت و حتی زندگی خود را وقف پیشبرد این جریان فکری کرده و مخاطرات
احتمالی ایجاد شده برای آنرا هم پذیرفته اند. لذا در ابتدا ذکر می شود که هدف
تخریب یا دادن بهانه به دست دشمنان یا کم اهمیت جلوه دادن تلاش های همراهان نیست؛
اما طبیعتا ما همه انسانیم و هیچ جریان انسانی در جهان دو قطبی نمی تواند از
اشتباه مصون باشد. از سوی دیگر هر از گاهی همراهان عرفان حلقه صحبت از ایرادات و
نابسامانی های درونی کرده اند، اما نوعی پراکندگی و مقطعی بودن در بیان ایراد ها
وجود دارد. با کمال تشکر از تمامی تلاش گران این مجموعه، در اینجا به جمع بندی
آسیب های وارد شده تا آنجا به نظر رسیده است، پرداخته خواهد شد. تلاش می گردد تا
در حین ذکر نقاط ضعف عملکردهای ما همراهان، هدف «آسیب شناسی» باشد نه عیب جویی و
تفرقه افکنی.
1- ظهور و بازتولید احساس برتری نسبت به دیگران
استاد محمد علی طاهری بارها تاکید کرده اند که از ترفندهای
شیطان ایجاد حس برتری در هر گروهی نسبت به گروه های دیگر است. در طول تاریخ،
دلبستگان هر مسلک و اندیشه و مرامی خود را انسان برگزیده دانسته و سپس به دیگران
به چشم افراد غافل و گمراه نگاه کرده اند. به تعبیر استاد ما نخستین درس را از این
عملکرد منفی ابلیس می گیریم که وقتی به او گفته شد تا بر آدم سجده کند، گفت «انا خیر
منه».
این نخستین خطری است که هر گروه و مرامی را تحدید می کند تا با
افتادن به دام خود بزرگ بینی، به جای ایجاد وحدت در جهان هستی، عملا در راستای
برتری جویی و ایجاد تفرقه در جامعه انسانی حرکت کند. چنین تصوراتی به صورت ناخود
آگاه و تدریجی در همه ما انسان ها شکل می گیرد. احساس اینکه چون ما در کلاس های
عرفان حلقه شرکت کرده ایم و کارت و پایان نامه آنرا گرفته ایم، پس خود به خود جزو
لشکریان شبکه مثبت محسوب می شویم و افراد غیر همراه متمایل به شبکه منفی اند،
احساس خطرناکی است. این احساس برتری تنها نسبت به سایر اندیشه ها ایجاد نمی شود
بلکه گه گاه در میان همراهان نیز مشکلاتی ایجاد کرده است. حقیقت آن است که تشعشع
مثبت وجودی و رفتار رحمانی هریک از ما است که ما را زیر علم الهی قرار می هد نه
داشتن هیچ عنوان، سابقه یا پایان نامه ای.
2- عدم درک بار رسالت و مشغول شدن به روزمرّگی ها
اندیشه ما بر این است که راه حق در نهایت پیروز است و بشریت از
امتحان حساس دوران کهنسالی سربلند بیرون خواهد آمد. اما این اطمینان به پیروزی حق
در عین مفید و امیدبخش بودن، مشکل زا نیز شده است. بسیاری از ما تلاش شایسته در
این راه از خود نشان نمی دهیم و تنها به استفاده از حلقه ها برای بهبود زندگی خود
و اطرافیان خود مشغولیم. درست است که چندین میلیون نفر از ما در کلاس های عرفان
حلقه در داخل و خارج از ایران شرکت کرده ایم اما چه تعداد از ما حاضر شده ایم بار
رسالتی را نیز بر دوش بگیریم؟ از هزاران شاگرد مستقیم استاد طاهری و چند میلیون
شاگرد غیر مستقیم نسل دوم و سوم، چند درصد در عمل تنها به صورت گذری از این اندیشه
عبور کرده ایم و دوباره مشغول همان دلمشغولی های زندگی روزمره و همیشگی شده ایم؟
به عنوان مثال زمانی که با دستگیری استاد عزیر ما، فشارها بر مجموعه شدت گرفت،
تصور ما بر این بود که:
گر حکم شود که مست گیرند
در شهر هر آنکه هست گیرند
اما در پای نامه ای که به قصد جمع آوری یک میلیون امضا نوشته
شده بود پس از گذر هفته ها چند امضا جمع آوری شد؟ حال آنکه تعداد شاگردان عرفان
حلقه بسیار بیش از آن بود و امضای یک نامه اینترنتی نیز هیچ خطری برای هیچ کسی
نداشت. پس نباید درباره توانایی بالقوه حال حاضر خود دچار غرور بیش از حد شویم.
اندیشه عرفان حلقه برای نخستین بار حلقه های رحمانیت الهی و
هوشمندی الهی ایجاد کننده جهان هستی را معرفی عمومی نموده و کاربرد آنرا نیز عمومی
و انسان شمول کرده است. تصور نگارنده بر آن است که چنین روش و منشی توانایی ایجاد
جهشی مثبت در تمدن بشری را دارد اما تصور ایجاد این جهش بدون رنج زحمات، تحمل سختی
ها، پایداری در دوراهی های پر خطر، قرار گرفتن در شعب ابی طالب ها و… تصور ساده
انگارانه ای خواهد بود. در بیشتر جریان های حق طلب تاریخی اکثریت انسان ها جزو
مردودین قرار گرفته اند و صاحب این قلم از این جهت برای خود نگران است.
az weblage yek dooste delsooz
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر